Σεπτέμβριος 1890… Ο δεκαεννιάχρονος Απόστολος Βαϊνόπουλος από το Μούρεσι περνά τον Βόσπορο. Από την πλώρη της γέρικης σκούνας, που πλέει στα στενά με κατεύθυνση τη Μαύρη Θάλασσα, γεμίζει το στήθος του με την αύρα της Πόλης και την καρδιά του με τα όνειρα μιας νέας ζωής.
Πηγαίνει στο Βουκουρέστι να γίνει καπετάνιος, να μάθει να κυβερνά μεγάλα εμπορικά, να δαμάζει κυ΄ματα, να κατακτά θάλασσες! Είναι νέος, δυνατός, ονειροπόλος και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα όνειρά του. Ξέρει ότι θα πετύχει. Αυτό που δεν ξέρει και δεν περιμένει να συμβεί είναι να κατακτήσει την καρδιά του η πανέμορφη Κλεοπάτρα.
Κόρη Ελληνορουμάνου τραπεζίτη η Κλεοπάτρα Τριανταφυλίδη γοητεύει τον Απόστολο, αλλά και η ίδια τον ερωτεύεται παράφορα. Ο ερωτάς τους κρατάει ακόμα και όταν ο Απόστολος μπαρκάρει ως Καπετάνιος του Βρετανικού Εμπορικού Ναυτικού. Τα φλογισμένα γράμματά του διαδέχονται το ένα το άλλο και η Κλεοπάτρα τα διαβάζει ξανά και ξανά, προτού τα κρύψει κάτω από το μαξιλάρι της και κοιμηθεί με την ελπίδα να ονειρευτεί τον καπετάνιο της.
Όταν ο πατέρας της Κλεοπάτρας πεθαίνει, ο κάπτεν Βαϊνάς δεν μπορεί να αφήσει την αγάπημένη του στη Ρουμανία. Την παίρνει μαζί του στην Ελλάδα και στήνει το σκηνικό της ευτυχίας τους με κάθε λεπτομέρεια. Παντρεύονται και το 1909 ο Απόστολος αρχίζει να χτίζει στη Νταμούχαρη το “Σπίτι της Κλεοπάτρας”. Σταματάει τα ταξίδια και εκμεταλλεύεται το μόνο φυσικό λιμάνι στο Αν. Πήλιο μπροστά από το σπίτι αρχίζοντας το εμπόριο.
Ένα πρωϊνό ο Βαϊνόπουλος μαθαίνει από την Κλεοπάτρα ότι θα αποκτήσουν το πρώτο τους παιδί. Η χαρά του είναι απερίγραπτη και περνούν εννέα μήνες γλυκιάς προσμονής περιμένοντας τον καρπό του έρωτά τους. Φαίνεται όμως πως τα κύματα και οι φορτούνες δεν είχαν ξαχάσει τον έμπειρο Καπετάνιο. Η μοίρα του είχε στείλει ξαφνικά τότε στο Βουκουρέστι την όμορφη Κλεοπάτρα του και τώρα αποφάσισε να την πάρει πίσω.
Η νεαρή κυρά της Νταμούχαρης αφήνει την τελευταία της πνοή δίνοντας ζωή σε ένα πανέμορφο κοριτσάκι. Ο Καπετάνιος είναι απαρηγόρητος. Θέλει να βάλει τέλος στη ζωή του, αλλά η αγάπη του για την κόρη του τον κρατάει ζωντανό. Σε ανάμνηση της αγαπημένης του, το κοριτσάκι παίρνει το όνομα της μητέρας της… Κλεοπάτρα.
Ο χτυπημένος από τη μοίρα Απόστολος θέλει μια μητέρα για την κορούλα του, και την βρίσκει το πρόσωπο της Βικτώριας, της γυναίκας που τον βοηθούσε στο μεγάλωμα της Κλεοπάτρας. Την παντρεύεται και προσπαθεί να συνεχίσει τη ζωή του. Αντάξια της επιλογής του, η Βικτώρια στέκεται δίπλα του και του χαρίζει το 1915 ένα ακόμα παιδί, τον Νικαία, και τρία χρόνια αργότερα το 1918 ένα δεύτερο, την Ηλέκτρα.
Το 1919 ο Καπετάνιος αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη δοκίμασία του. Η μικρή Κλεοπάτρα πεθαίνει ξαφνικά στα επτά της χρόνια. Σαν το πιο μεγάλο κύμα που είχε αντιμετωπίσει ποτέ, ο θάνατος αυτός, χτυπάει το πολύπαθο σκαρί του, με ορμή και σκοπό να το βυθίσει. Ο Απόστολος Βαϊνόπουλος καταφέρνει να σταθεί όρθιος. Δεν μπορεί όμως να αφήσει την Νταμούχαρη και τη ζωή του χωρίς Κλεοπάτρα και δίνει το όνομα στο τρίτο παιδί, το κοριτσάκι που του χαρίζει η Βικτώρια το 1920.
Το 1922 γεννιέται ο Κλέαρχος και το 1924 ο Ιάσωνας. Ο Απόστολος πεθαίνει ένα δειλινό τον Νοέμβρη του 1925, ατενίζοντας τη θάλασσα στην αγαπημένη του Νταμούχαρη… “Την Νταμούχαρη της Κλεοπάτρας”. Το 1938, το τρίτο παιδί του Απόστολου και της Βικτώριας, η Κλεοπάτρα, παντρεύεται τον Γιώργο Παγωνόπουλο και αποκτούν τρία παιδιά, τον Σπύρο, την Όλγα και τον Γιάννη.
Σήμερα στο Cleopatra’s Miramare στην “Νταμούχαρη της Κλεοπάτρας” σας υποδέχεται η Μαρία Αδαμάσογλου, κόρη του Νίκου και της Όλγας, εγγονή της Κλεοπάτρας. Πιστή και αυτή στο θρύλο και την αγάπη του καπετάνιου και προπάππου της, διατηρεί σ’ αυτόν τον πανέμορφο χώρο το όνομα της αγαπημένης του.
